Turkmenistan

We zijn drie dagen geleden de grens met Turkmenistan overgestoken. Het kostte ongeveer een uur om Oezbekistan uit te mogen en daarna een uur of vijf voordat we Turkmenistan binnen konden. Dit land is na Noord Korea het meest gesloten land ter wereld, voor fietsers die niet in groepsverband reizen een on mogelijke horde om binnen te komen. We krijgen een route op die we mogen fietsen, we mogen niet door bepaalde steden en we mogen niet terug op de gereden route. Vanaf Bukhara hebben we ongeveer 200 km door de woestijn gereden bij temperaturen tegen de 40 grC. Vroeg vertrekken , rond d 6.00 u, en met harde rugwind rond de middag binnen in het woestijn kamp. Hopen dat je een struik kunt vinden die schaduw brengt. In de nacht koelt het uiteindelijk wel af zodat je toch nog wat slaapt. Na aankomst een beetje luieren en bijpraten, muziek luisteren en altijd vroeg de tent weer in.
Vanmorgen hadden we maar 75 km te gaan tot ons hotel in Mary waar we dus al vroeg aankwamen. Megalomaan hotel waar onze groep bijna de enige aanwezige zijn. Geen internet of Wifi. Nu in een restaurant gelukkig wel zodat ik mijn ervaringen kan delen.
In Mary, Maria Magdalena schijnt hier begraven te zijn, is verder niet zo heel veel te doen. Vlakbij liggen de ruïnes van Merv een stad die ooit tot de rijkste ter wereld behoorde. Als handelsstad op de Zijderoute gaat de geschiedenis ver terug. De stad heeft diverse namen gekend waaronder Antiochië. Bijbelkenners moeten deze naam kennen. Helaas is de stad, omdat ze 400 manschappen van Dzjengis Khan hadden vermoord op verdenking van spionage, volledig vernietigd. Meer dan 400.000 mensen werden vermoord en Merv verdween van de aardbodem. Morgen gaan we wat ruïnes bekijken die ze weer een beetje aan het opknappen zijn. Wordt binnenkort vervolgd.