Bukhara Oezbekistan
13 augustus 2018
Gisteren aangekomen na twee dagen fietsen in Bukhara. Het fietsen geeft hier behalve de temperatuur weinig uitdaging. Een groot verschil met Kirgizstan en Tadzjikistan is wel dat het veel drukker is op de weg, hier wonen ongeveer 30 miljoen mensen tov 6 a 8 in genoemde landen. Goed rechts houden en af en toe de berm pakken is hier nodig. Veel getoeter en opgestoken duimen voor ons fietsers, ik denk meestal positief bedoeld.
Alles redelijk vlak en meestal goed asfalt. Alleen de temperatuur maakt het lastig. Eergisteren 40 grC, gisteren een stuk koeler rond 33 Gr. Deze temperaturen zijn hier niets bijzonders. In de zomer regelmatig tot 40 a45 grC. Komende week rond 35 dus hebben we mazzel. Zoals eerder vermeld zitten we meestal voor 6.00u op de fiets zodat we op tijd op ons kamp aankomen. Gisteren 140 km maar door stevig wind mee al om 1200 u in ons hotel. Vandaag een rustdag om al hetmoois van deze stad te zien.
We fietsen de Zijderoute vandaar deze bijzondere, oude , steden met een enorme historie. Het oudste fort hier is van 300 voor Christus, genaamd De Ark, omdat mensen zich hier konden verschuilen voor aanvallers. Ik zet er wel een foto bij. Ook hier weer enkele bijzondere madrassa's uit de 13 e en 14 e eeuw. Dit waren universiteiten waar leerlingen gratis onderwijs konden krijgen, ook de Koran werd en wordt er geleerd. Sinds twee jaar is er een nieuwe president die de bevolking iets meer ruimte geeft, ook het toerisme wordt bevorderd, zo kan je sinds kort een e-visa aanvragen wat tijd en geld scheelt. Ook de grensovergang ging vrij snel zonder dat alles overhoop werd gehaald. Waar ze twee jaar geleden 8 uur voor nodig hadden ging nu binnen 2 uur zonder veel gedoe. Af en toe heb je paspoortcontroles langs de weg maar het enige waar ze je soms voor laten stoppen is om je een hand te geven en goede reis te wensen. Onder de Russen is een enorm irrigatie systeem opgezet om de woestijn te bevloeien en zo enorme hoeveelheden vooral katoen te telen. Tussen Samarkand en Bukhara, 240 km, heb ik denk over 200 km links en rechts zover het oog strekt alleen maar katoen gezien. Rond half september begint de oogst kan kan heel Oezbekistan aan het werk. De nieuwe president geeft meer ruimte voor andere gewassen, er wordt veel fruit aangeplant.
Voor nu even genoeg info, morgen de laatste dag in Oezbekistan dan de volgende uitdaging in woestijn van Turkmenistan
Alles redelijk vlak en meestal goed asfalt. Alleen de temperatuur maakt het lastig. Eergisteren 40 grC, gisteren een stuk koeler rond 33 Gr. Deze temperaturen zijn hier niets bijzonders. In de zomer regelmatig tot 40 a45 grC. Komende week rond 35 dus hebben we mazzel. Zoals eerder vermeld zitten we meestal voor 6.00u op de fiets zodat we op tijd op ons kamp aankomen. Gisteren 140 km maar door stevig wind mee al om 1200 u in ons hotel. Vandaag een rustdag om al hetmoois van deze stad te zien.
We fietsen de Zijderoute vandaar deze bijzondere, oude , steden met een enorme historie. Het oudste fort hier is van 300 voor Christus, genaamd De Ark, omdat mensen zich hier konden verschuilen voor aanvallers. Ik zet er wel een foto bij. Ook hier weer enkele bijzondere madrassa's uit de 13 e en 14 e eeuw. Dit waren universiteiten waar leerlingen gratis onderwijs konden krijgen, ook de Koran werd en wordt er geleerd. Sinds twee jaar is er een nieuwe president die de bevolking iets meer ruimte geeft, ook het toerisme wordt bevorderd, zo kan je sinds kort een e-visa aanvragen wat tijd en geld scheelt. Ook de grensovergang ging vrij snel zonder dat alles overhoop werd gehaald. Waar ze twee jaar geleden 8 uur voor nodig hadden ging nu binnen 2 uur zonder veel gedoe. Af en toe heb je paspoortcontroles langs de weg maar het enige waar ze je soms voor laten stoppen is om je een hand te geven en goede reis te wensen. Onder de Russen is een enorm irrigatie systeem opgezet om de woestijn te bevloeien en zo enorme hoeveelheden vooral katoen te telen. Tussen Samarkand en Bukhara, 240 km, heb ik denk over 200 km links en rechts zover het oog strekt alleen maar katoen gezien. Rond half september begint de oogst kan kan heel Oezbekistan aan het werk. De nieuwe president geeft meer ruimte voor andere gewassen, er wordt veel fruit aangeplant.
Voor nu even genoeg info, morgen de laatste dag in Oezbekistan dan de volgende uitdaging in woestijn van Turkmenistan
Heb je de bandenplak en de norrit nog niet nodig gehad?